For the English text scroll down
Even wegwezen, mannetje!
Nieuwe opdrachten zijn altijd leuk. Maar ook spannend. Want hoe begin je? Welke tekening past het beste bij de klant, de situatie, de boodschap?
Ideeën
Denk niet dat ik geen ideeën heb. Ideeën hebben is simpel. Ik zet de ramen en deuren van mijn hersens wagenwijd open, en ik laat het eens lekker doortochten. Laat maar flapperen, die gordijnen! Ik jaag mijn creativiteit uit alle hoeken en gaten waar ze ligt te maffen. Ik bekijk cartoons van mezelf. Ik bekijk cartoons van anderen. Ik googel op afbeeldingen. Maar vooral: ik krabbel.
Dronken mannetje
Terwijl ik over de nieuwe opdracht zit na te denken, maak ik schetsjes, teken ik rare poppetjes en droedel ik onbekommerd. Maar éérst heb ik mijn schreeuwende mannetje weggestuurd met een fles rum (80%). Hij moet zich nu vooral even niet met mij bemoeien. Hij mag zich bezatten, omvallen en daarna zijn roes uitslapen. (Let op: Dit is alleen goed voor mannetjes die op je schouder zitten te schreeuwen. Het is erg ongezond voor echte mensen.)
Keuzestress
In dit stadium is kritiek niet welkom. Nu zijn alle ideeën de moeite van het overdenken waard. Waar ik mee worstel, is de keuzestress. Want hoe kies ik uit tienduizend mogelijke tekeningen de beste? Het klinkt gek, maar dat gebeurt bijna vanzelf. Ik droedel en schets gewoon door tot het goed voelt. Tot er nog drie of vier mogelijkheden over zijn waar ik mee verder kan. ‘Hee, mannetje!’ roep ik dan. ‘Aan het werk! Ik heb je nodig!’
Mopperig
Gelukkig komt hij altijd terug. In het begin nog wat mopperiger dan normaal. Maar na een poosje zit hij weer als vanouds in mijn oor te schreeuwen dat ik iets niet goed doe. Denk ik nou echt dat dit grappig is? Of dat iemanddit begrijpt? Wat denk ik dat ik aan het doen ben?
Vanaf dat punt is alles weer normaal. Heerlijk.
And now in English!
Scram, little guy!
New assignments are fun. But exciting too. Where do you start? Which drawing goes best with the client, the situation, the message?
Ideas
Don’t think I lack ideas. Coming up with ideas is simple. I open wide the windows and doors of my brain and let the wind play havoc with my thoughts. Let those curtains flap! I chase my creativity from every nook and cranny where she lies sleeping. I look at my own cartoons. I look at other people’s cartoons. I google for images. But most of all: I scribble.
Drunk little guy
While I am thinking about the new assignment, I make little scetches, I draw funny figures and I droodle unconcernedly. But not before I sent my screaming little guy away with a bottle of rum (80%) and told him to mind his own business for a while. He may get drunk. And then he can sleep it off. (Mind you: while this is perfect for small guys who sit on your shoulder and scream, it is extremely unhealthy for real people.)
So much to choose from
In this phase criticism isn’t welcome. Now all ideas are worth contemplating. What I wrestle with, is that I have so much to choose from. How do I make the best choice out of ten thousand potential drawings? It may sound strange, but that problem almost solves itself. I droodle and scetch until it feels right. Until there are three or four ideas left I can work on. Then I call: ‘Hey, little guy! Back to work! I need you!’
Grumpy
Luckily he always comes back. At first a bit more grumpier than usual. But after a while he is sitting on my shoulder again, screaming into my ear that I am doing something wrong. Do I really think this is funny? Or that anybody will understand this? What do I think I am doing?
From that moment on everything is back to normal. Wonderful.
